15 Mart 2010 Pazartesi

DOST



Dosttur, insanı umuda götüren. Dosttur, insanın gönlünde deryalar besleten. Dosttur, insanı teselli eden. Bir sevgidir, bir aşktır. Bir ışıktır, insibağdır dostluk. .Bir vasıtadır, Yüce Rahman’a ulaştıran. Aşkın ve muhabbetin aşınmayan yoludur; fedakarlıktır, cömertliktir, gözyaşıdır dostluk... Zifiri karanlıklarda gönül sığınağıdır. Yıldızlarla el ele tutuşmak, ayla dertleşmektir. Katıksız ekmeği düşünmeden paylaşmaktır; vermektir. İstikbâl kaygısı çekmeden, ihtiyacı olduğu halde verebilmektir.
Gönülden gönüle feyz ırmağıdır, aşı olmaktır çorak, yorgun ve mahzun gönüllere... Nazarlarında ferahlamaktır, kelamında erimektir. Bir ricaya canları malları feda edebilmektir. Onun ayağına batan dikeni yüreğinde hissedebilmektir. Çektiği acıları paylaşıp, onunla yapılan biada sadakattir dostluk! Elinden, gönlünden istifade sunmaktır insanlığa, susuz çöllerde göklerden yağan rahmettir.
Soğuk kabir gecelerini duasıyla ısıtmaktır. Bir rüzgarın peşine takılıp, baharlar sunmaktır, virane kalplere... Bir peygamber merhameti, bir anne kucağı, bir mürşid-i kâmil duasıdır.
Hacer’in teslimiyet bağrından akan bir zemzemdir. Ateşe atılırken teslimiyet ve naz kokan İbrahimliktir. Aişe olup, kıskanmaktır onu maziden ve istikbalden. Hatice-tül Kübra olup, huzur vermektir en zor gününde. Bir Musab olmaktır, fani lezzetlere aldanmadan, dost harcını yüklenip, aşk devletinin temellerini atmaktır Yesrib’e.... ve feda-yı can etmektir Uhud’da.
Peygamber çiçeği Fatma-tüz Zehra olmak, ahlak-ı Muhammedi’yi nesilden nesile taşımaktır. Ebu bekir olup tasdik etmek, “Sıddık” olmak, her an peygamber nefesini içinde hissetmektir.
Ömer-ül Faruk gibi bu yolun üçüncüsü olma heyecanıdır. “dostunu hatırla” denildiğinde yerlere atılıp, toprağa yüz sürüp, “Ömer’de kimmiş ki onu unutsun!” diyebilmektir. Her daim iki kaşı arasına O’nu nakşedip, O’nunla gezebilmektir. O’nunla bakmak, O’nunla görmektir.
Seherde nedâmet gözyaşlarıyla yakaran bir dua olmaktır. Şehidin sinesinde gömülü vuslat incisi olup, sıcacık kanıyla huzura çıkmaktır. Aldatıcı dünya sahnesine “elveda” derken, şehadetle kucaklaşıp, incinmeden veda busesini koymaktır hatıralara. “O ne güzel kuldu, o ne güzel dosttu” dedirtmektir cihana.
“Bilesiniz ki Allah’ın dostlarına korku yoktur, onlar üzülmeyeceklerdir.” (Yunus-62)



//

2 yorum:

  1. Rabbim bizleri kendisine dost olarak kabul ettiklerinden eylesin(amin).

    YanıtlaSil
  2. Tesekkur ederim yorum icin. Bursayi cok seviyorum. Her geldiğimde de iskender yemeden olmaz diyorum. Sevgiler
    Dost yaziniz cok guzel.

    YanıtlaSil